Valkuil #2 tijdens het beleren

Zelf ben ik een voorstander van een leerproces opknippen in kleine stappen. Zowel voor de leerling als voor het paard. Je houd het einddoel in gedachte, daar werk je naar toe. Door het leerproces op te knippen houd je het overzichtelijk en begrijpelijk, kun je direct zien welk deel van de lesstof je nog niet (voldoende) beheerst en kun je gericht bijsturen. 

Het beleren omvat zo veel meer dan enkel gewenning aan het zadel en aan de ruiter. Waarom zou je snel gaan zitten en dan als je erop zit de komende jaren gebruiken om de problemen op te lossen die je eerder had kunnen voorkomen? Geef je paard een rustige complete opleiding waarbij het rijden een onderdeel is, in plaats van een doel dat zo snel mogelijk behaald moet worden. Wanneer ik kijk naar het proces van het beleren kan ik dit onderverdelen in de volgende onderwerpen: 

•  Vertrouwen geven 
• Leiderschap 
• Leren omgaan met nieuwe situaties 
• Afvloeien van spanning 
• Opbouwen van zelfvertrouwen & dapper maken
• Opbouwen van connectie 
• Afstemmen van de hulpgeving vanaf de grond
• Ontwikkelen balans & evenwicht vanaf de grond
• Rechtrichtende buigingsarbeid vanaf de grond
• Gewenning zadel, hoofdstel & ruiter 
• Vertrouwen, leiderschap & ontspanning onder het zadel
• Afstemmen van de hulpgeving onder het zadel 
• Balans & evenwicht onder de ruiter 
• Verfijning van de hulpgeving onder het zadel
• Buitenrijden

 Zoals je ziet omvat het proces van het beleren veel meer dan enkel de gewenning aan zadel, hoofdstel en ruiter. Voor mij is het proces van beleren pas voorbij wanneer het paard met plezier, vol vertrouwen, ontspannen & actief door de rijbak kan gaan in stap, draf en galop. Op kleine hulpen, in evenwicht en met een lichte aanleuning. Het wijken en schouderbuitenwaarts horen daar nog bij. Dit zijn basis oefeningen voor een jong paard om zijn rijtypische balans te verbeteren. En natuurlijk mag ook het ontspannen buitenrijden niet ontbreken!